Witam!
Ten post dedykuję niezwykłemu człowiekowi, jakiego ostatnio miałam okazje poznać. Pan Sławomir Płatek jest bowiem poetą i w środę zaszczycił szkołę swoją obecnością. Dlatego też nie moze się obejść bez notatki na ten temat. ;-)
Zawsze uwielbiałam mieć kontakty z ludźmi. Zwłaszcza z duszami artystycznymi, które patrzą na świat trochę szerzej i dostrzegają coś więcej. Takie znajomości miały na mnie pozytywny wpływ, dzięki nim coraz bardziej się rozwijam i utwierdzam w przekonaniu, że to, do czego dążę, nie jest całkiem bezsensu.
Jednak patrząc z perspektywy czasu na swoje prace, nie mogę się powstrzymać od śmiechu. Widzę, że nie jest to coś, co chciałam osiągnąć. Ciągle poszukuję swojego własnego stylu, by nikogo nie kopiować, by być oryginalna.
Nie jest to proste zadanie, zwłaszcza dla szesnastoletniej dziewczyny, która ma za mało życiowego doświadczenia, by pisać mądrze i rozważnie.
Ważne jest jednak, by się nie poddawać i nieustannie nad sobą pracować. Nie ma więc co się załamywać(chyba ;p) i trzeba poszerzać troszkę bardziej horyzonty.
Dlatego chciałam podziękować Panu za warsztaty, które pokazały, jak można "bawić się" otaczajacym nas światem. To było niezwykłe doswiadczenie.
Jeśli chodzi o blog typowo literacki, znajduje się pod tym linkiem:
BLOG
Wiersze są zaś tutaj:
WIERSZE
Pozdrawiam wszystkich gorąco!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz