Świat mniej kolorowy ?

Witajcie.
Rozłożyła mnie choroba na dobre. Posiedzę sobie w ten weekend, żeby w tygodniu móc funkcjonować. W poniedziałek czeka mnie test diagnostyczny z biologii, więc akurat mam motywację, żeby się uczyć. Poza tym jest mniej kolorowo. Jakoś tak szaro, tak smutno. A jedyne co mi teraz pozostało to nauka. I wcale nie jestem tym przygnębiona. Ostatnio odkryłam, że lubię się uczyć. Dostałam takiego "kopa" do pracy, że aż miło. Odrabiam prace domowe non stop ( nawet w piątkowe popołudnia) i sprawia mi to przyjemność! Lubię się uczyć. A najbardziej lubię ten stan, gdy stoję przy swojej ławce i o tym wszystkim, czego się nauczyłam, opowiadam, a banda przedszkolaków przeciera oczy. Tak, jesli się ktoś uczył systematycznie, to ma pojemniejszy umysł.Fakt. Nigdy nauka nie sprawiała mi problemu. A miałam to szczęście, że obracałam się wśród ludzi, którym też to szło nieźle. A teraz się tak dziwnie złożyło, że jestem wśród człekokształtnych, którzy nie podzielają mojej radości i chęci pracy. Pierwszy raz muszę powiedzieć o kimś, że jest dziwny. Tak. Moi rówieśnicy są jacyś dziwni i nie mogę (wcale!) ogarnąć ich toku rozumowania. Poszłam niby do najlepszej szkoły, ale wcale tak "wyścigowo" nie jest. Im po prostu nie zależy ( nie wszystkim,ale większości)... Jednakże kij(...). 
Poza tym czuję się lepiej psychicznie: odżyłam, uspokoiłam się, zaczęłam panować nad swoim życiem: planować, planować i planować. Wszystko jest poukładane . A gdy wszystko ma swoje miejsce wokół Ciebie, to w Twojej głowie również. I tego się trzymajmy.

Pozdrawiam Was! :-*